Τα λαμόγια των Στρουμφ

Ζούσαν κάποτε σε ένα Στρουμφοχωριό κάτι φτωχά Στρουμφάκια. Εκεί γεννήθηκε ο Γιακουμής, που έμελλε να γίνει το πιο λαμόγιο Στρουμφάκι όλων των εποχών.

Ο Γιακουμής πέρασε από σαράντα κύματα. Έκανε πολλές δουλειές για να επιβιώσει. Αν και ήταν προκομμένος, έζησε μεγάλες φτώχιες. Επειδή όμως στο στρουμφ γονιδίωμά του είχε την εξυπνάδα αλλά και την πονηριά, ήρθαν έτσι τα πράγματα που έγινε μεγάλος και τρανός. Όχι με το στρουμφοσταυρό στο χέρι όμως. Λαθρεμπορία, φοροδιαφυγή, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, λαμογιές γενικώς του έφεραν μεγάλη περιουσία. Σταδιακά απέκτησε σχέσεις με τον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο, επίσης ασχολήθηκε με τον αθλητισμό ως παράγοντας και αποθεώθηκε σαν εθνικός στρουμφοήρωας. Χτίζοντας μια μεγάλη οικονομική αυτοκρατορία, οι εταιρείες του απέκτησαν γραφεία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Κυκλοφορούσε πάντα με προσωπική ασφάλεια –κάτι μπρατσωμένους που μόνο που τους έβλεπες, φοβόσουν.  Ήταν ο Γιάγκος Δράκος των Στρουμφ!

Η ζωή τα έφερε έτσι ώστε ο Γιακουμής να γνωριστεί με ένα άλλο Στρουμφάκι που γεννήθηκε αρκετά χρόνια μετά τον ίδιο σε ένα εντελώς διαφορετικό στρουμφοχωριό. Ο Λέλος ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας και το περιβάλλον στο οποίο ανατράφηκε ήταν το αντίστοιχο Κολωνάκι των Στρουμφ. Η μαμά Τζέλα τον έστειλε να σπουδάσει στα καλύτερα στρουμφοπανεπιστήμια του εξωτερικού και προετοίμαζε το έδαφος για την επιστροφή του γιου της. Ήταν ιδιοκτήτρια ενός ταξιδιωτικού γραφείου που αναλάμβανε με απευθείας ανάθεση τα ταξίδια των βουλευτών της στρουμφοβουλής και ήταν τέτοια η επιρροή της στο πολιτικό σύστημα, που κατάφερε να εξασφαλίσει για το γιο της άδεια πώλησης φυσικών στρουμφοπόρων από το περιβάλλον της στρουμφοχώρας, εκμεταλλευόμενη την απελευθέρωση της σχετικής αγοράς και την παύση του στρουμφοκρατικού μονοπωλίου!

Ο Λέλος, μικρότερος σε ηλικία από το γιο του Γιακουμή, γυρίζοντας στη στρουμφοπατρίδα θέλησε να διαπρέψει. Η μοίρα τον έφερε σε επαφή με το Γιακουμή –ταίριαξαν σχεδόν αμέσως- και αποφάσισαν να συνεργαστούν. Έτσι, η εταιρεία εκμετάλλευσης των φυσικών στρουμφοπόρων που ίδρυσε ο Λέλος έχοντας την άδεια στα χέρια του, πουλήθηκε κατά 50% στην εταιρεία του Γιακουμή. Οι δυο τους πίστεψαν ότι με τις λαμογιές και τις απατεωνιές τους θα κοροϊδέψουν το στρουμφοκράτος και τα κατάφεραν εξαιρετικά. Δωροδοκώντας τους κρατικούς υπαλλήλους που ήταν υπεύθυνοι για τη γενική εκμετάλλευση των φυσικών πηγών, κέρδισαν πολλά χρήματα. Με παρανομίες. Κάποια στιγμή ψηφίστηκε ένας στρουμφονόμος σύμφωνα με τον οποίο η εταιρεία αυτή θα εισέπραττε έκτακτους φόρους που θα πλήρωναν τα Στρουμφάκια για τα στρουμφόσπιτά τους –αφού στο μεταξύ η στρουμφοχώρα έπεσε σε οικονομική κρίση και δημιουργήθηκαν νέοι φόροι περιουσίας όπως το στρουμφοχαράτσι- και θα τους απέδιδε στο στρουμφοκράτος χωρίς να έχει οποιοδήποτε κέρδος. Μα ήταν δυνατόν να μείνουν αμέτοχοι; Ο Λέλος και ο Γιακουμής εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία! Εισέπραξαν τους έκτακτους αυτούς φόρους από χιλιάδες Στρουμφάκια και αντί να τους πληρώσουν στο στρουμφοκράτος, κατέθεσαν τα χρήματα σε λογαριασμούς τραπεζών άλλης στρουμφοχώρας που αποτελούσε φορολογικό παράδεισο και καμία άλλη στρουμφοχώρα δεν είχε τη δυνατότητα να ελέγξει!

Με αυτόν τον τρόπο τα δύο πανούργα Στρουμφάκια αύξησαν κατά πολύ την περιουσία τους. Ας γίνει και μια αναφορά στα καημένα Στρουμφάκια που εργάζονταν στην εταιρεία του Λέλου και του Γιακουμή... Τα δόλια τα ανάγκαζαν να δουλεύουν για πολλές ώρες καθημερινά, τους έδιναν πολύ λίγα στρουμφοχρήματα και δεν έδιναν έγκριση για άδεια διάρκειας μεγαλύτερης από μία εβδομάδα... Για να πάνε στη στρουμφοτράπεζα και να πληρώσουν το νοίκι τους, έπρεπε να αιτηθούν μισάωρη άδεια υπογεγραμμένη από το διευθυντή του στρουμφοπροσωπικού, ο οποίος εντελώς τυχαία στο παρελθόν είχε λαμπρή καριέρα στο στρουμφοστρατό. Εκείνα δυστυχώς δεν μπορούσαν να γκρινιάξουν, να παραπονεθούν ή να απαιτήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας αφού η κρίση και η ανεργία της στρουμφοχώρας δεν έδιναν άλλες επιλογές. Έτσι, επέστρεφαν κατάκοπα στο σπίτι τους μετά τις 8 το βράδυ...

Κάποια στιγμή όμως που ο κακός Δρακουμέλ-εισαγγελέας πήρε είδηση το φαγοπότι του Λέλου και του Γιακουμή, διέταξε έρευνα. Σχεδόν αμέσως προέκυψε δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών της εταιρείας μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Έτσι, τα καημένα τα Στρουμφάκια έμεναν απλήρωτα για μήνες και τελικά απολύθηκαν αφού το στρουμφοκράτος ακύρωσε την άδεια της εταιρείας η οποία δεν είχε πια αντικείμενο... Κάποια από αυτά επέστρεψαν πίσω στα στρουμφοχωριά τους, ενώ τα υπόλοιπα απορροφήθηκαν σε εταιρείες του Γιακουμή ο οποίος είχε σβήσει τόσο καλά τα ίχνη του και την έβγαλε καθαρή. Όχι όμως και ο Λέλος. Ο εισαγγελέας διέταξε την απαγόρευση εξόδου από τη στρουμφοχώρα και το νεόπλουτο Στρουμφάκι πολύ στενοχωρήθηκε. Πώς θα ζούσε χωρίς να πηγαίνει στην Καλιφόρνια για μαύρισμα ή στη Νίκαια της Γαλλίας για στρουμφοκαφέ; Επειδή λοιπόν το τίμημα ήταν βαρύ, έβαλε τη μαμά Τζέλα να κάνει κάποια τηλεφωνήματα και λίγες μέρες μετά η απογόρευση ακυρώθηκε. Οι κακές γλώσσες λένε ότι κάποιοι απείλησαν το Δρακουμέλ ότι αν αυτός συνέχιζε τις έρευνες, θα έκοβαν την ουρά της Ψιψινέλ...

Έκτοτε η ζωή στη στρουμφοχώρα κυλά κανονικά. Ο Γιακουμής παραμένει στο στρουμφοχωριό του αλώβητος -με ένα πλήθος από οπλισμένα και μπρατσωμένα στρουμφοσεκιούριτι να τον συνοδεύει σε κάθε κίνησή του-, ο Λέλος κυκλοφορεί κουστουμαρισμένος στο στρουμφοκολωνάκι και ανταλλάζει φιλιά και χειραψίες με άλλα λαμογιοστρουμφάκια ενώ παράλληλα οι στρουμφοεφημερίδες γράφουν για αυτόν ότι βγαίνει με διάφορες αιθέριες στρουμφίτες και παράλληλα η μαμά Τζέλα βγαίνει με τις στρουμφοφίλες της για καφέ και κάθε φορά που η στρουμφοτροχαία παίρνει τις πινακίδες από το στρουμφοαυτοκίνητό της επειδή το έχει παρκάρει παράνομα, με ψυχραιμία σχολιάζει «δε με νοιάζει, θα πάρω άλλο».

Κανένας δεν ξέρει τι απέγιναν τα Στρουμφάκια που είχε προσλάβει ο Λέλος για διευθυντές στην εταιρεία του! Με τόσο γλύψιμο και με τόσους τεμενάδες αμφισβητείται ο επαγγελματισμός τους και όλοι πιστεύουν πως αφού ο Λέλος τους «άδειασε» κυριολεκτικά σε μία νύχτα, δεν μπόρεσαν να βρουν άλλη δουλειά και τους συντηρούσαν οι στρουμφογυναίκες τους. Κάποιοι πιστεύουν πως έπιασαν οι κατάρες από τα μίζερα Στρουμφάκια που δούλευαν σύμφωνα με τις εντολές τους, με μαστίγιο και βασανιστήρια, οπότε σβήστηκαν από τον επαγγελματικό στρουμφοχάρτη...

Η όμορφη στρουμφοχώρα συνέχισε να βιώνει την κρίση παρηγορώντας το φοβισμένο Δρακουμέλ και βλέποντας τα προκομμένα Στρουμφάκια της να φεύγουν για το εξωτερικό...

Κάθε ομοιότητα με πραγματικές καταστάσεις είναι συμπτωματική, όσο κι αν ο γράφων προσπάθησε να προσεγγίσει την πραγματικότητα... Αυτή εξάλλου είναι πολύ πιο νοσηρή και διεφθαρμένη!